verliefd

Ik voel me klein als ik hoor de mensheid als een nest mieren door elkaar met zijn
raisons d' être, huizen en honden in de weer is.
Boeien.
En dan... uiteindelijk toch groot worden. Met Pachelbel canon in D op de achtergrond.
Zo zegt men, zet Pachelbel alles op een rijtje. In de alfa toestand ben je op ontspannen wijze alert. Alfa verzoent zich niet met angst of agressie. Pachelbel dus.

Je vriendin belt je op 'vanavond nog eens een ferm stappeke zetten'? 'Neen ik heb last van migraine.
Ik ben een kutkop, kotskop. Duizelig word ik van zoveel stil en luid gekeuvel, lelijke brillantille en te hard geknelde panty's rond een zweterig achterwerk, te diepe decolletés en vrijdagavond gekeuvel.'

Was het maar een uitvlucht om de ene knapperd die je wekelijks in je stamcafé tegenkomt niet tegen het lijf te lopen want je hebt hem net een gênant mailtje gestuurd met de vraag of hij jouw date wil zijn op de verjaardsdrink van een onbekende. Maar dat is het niet. Stilaan met het bereiken van een kwarteeuw komen die vieze kleine defaults zoals aften, zweetoksels, hormonenkraters van ongewenste geïnfecteerde poriën, je haar korter en korter en korter en korter knippen, vrienden worden een uitgeroeide zeldzame soort. Het hier bij houden is naïef, want je wordt ook net iets dikker, je stofwisseling gaat trager en je testosteron neemt af. Gelukkig ben ik altijd verward geweest met een jongentje waardoor ik een overschot aan testosteron overhoud. lucky me.
Behalve dan die halve baardgroei. Je begint je zorgen te maken over de gordijnen die je nog moet kiezen, uit welke boekhouder je het meest voordeel haalt en waar je jezelf bent kwijtgeraakt. Als je jouw veroverlijstjes van de Aa-cup periode, toen je je nog schaamde voor je beginnende borstjes,  bovenhaalt, pink je traantjes weg.
Zo weinig. Had ik maar meer watten in m'n bh gestoken destijds.
Wat was ik naïef. Soms lijkt het alof ik teruggegaan ben naar de fase voor mijn adolescentie, gordijnen kiezen maakt me bang, ik kijk elke avond onder m'n bed of daar stiekem geen toevallig spook passeert, de kasten doe ik angstig dicht en mijn schaduw naai ik vast aan m'n voeten zodat ze me zeker geen bezoekje komen brengen in m'n dromen.

En toch... zie ik 's morgens uiteindelijk dat die schaduw niet wegloopt en spoken niets zoeken onder mijn bed. Dat ik de krant klaarleg en me zorgen maak over de kassafiles in de Delhaize.
Want ik ben verliefd, zo stapelzot verliefd. Niet op mijn veroverlijstje, niet op Matt Damon aan de muur, niet op de ballerina in m'n doosje, niet op de jongen van het stamcafé, ook niet meer op Louboutins of Manolo's.
Maar op ..
een zetel. Een zetel voor twee.
Of toch,  1,5..    :-)

hoogmoed

Grootmoedigheid is een paradoxaal verschijnsel dat optreedt bij mensen die over een machtige centrifugale kracht beschikken. Centrifugaal duidt op een kracht die het centrum wil ontvluchten. Mensen die zulk een kracht bezitten zijn snel bevredigd. Na deze bevrediging treedt bij hen direct oververzadiging en tegenzin op. Deze oververzadiging geeft aanleiding tot een vlucht in een tegengesteld gemoed.










God is dood.


link: 't groot lot - de standaard

Ik ben voor de grap gemaakt.
'God is dood. En wij hebben hem vermoord'. Nietsche dus.                          
Zijn gedachte, dat de wetenschap het bestaan van een God onmogelijk acht. Vroeger was er nog het geloof dat God in de hemel zat, maar nu zijn er astronauten al voorbij de hemel de ruimte in gegaan.
Nietzsche gelooft dus dat er geen God is. God is dood, de wereld is zinloos.
Zinloos? God stierf en de mensen ontwaakten.
Mensen zijn verplicht om verder te kijken dan hun catwalk lang is.
Het veilige geborgene van dat vertrouwen in iets goddelijks schuift vanonder je rode loper. Het vertrouwen komt op je eigen zachte epauletten terecht.
We hebben plots zo'n eindeloze catwalk, dat het te zwaar en te moeilijk wordt keuzes te maken. Blik op oneindig.
'God is dood. En wij hebben hem vermoord'. Als God dood is, dan is de hobbelige scherpe kiezelige grond voor een moraal ook weg. God beloont en bestraft, en nu? De mens krijgt nu als taak: het scheppen van een nieuwe moraal. Een soort 'übermensch' die zijn moraal vanuit zijn overmacht en zijn willekeur dwingend aan de samenleving oplegt. Zijn wil is de nieuwe moraal.

Vroeger dacht ik dat ik voor de grap gemaakt werd,
toen ik dacht dat ik hem nog ergens kon zien, hem voelen, ik dacht dat hij me zou helpen, tekens zou zien, als ik braaf was beloond werd, of stout gestraft, dat ik opeens het grote licht zou zien. Weer bij af, ik ben hier voor de grap.

Och God. Je bent dood.
Vroeger konden de zeeën splitsen, blinden terug zien, mensen zonder navel bestaan en herrijzen op aarde.
Dat is een zeer jammere gedachte, ik heb al meerdere keren m'n toverstaf vanonder het stof gehaald, toverspreuken staan orakelen, liggen stampvoeten op de grond, een nieuwe toverstaf geprobeerd, nog één, en nog één, ...
Helaas. Niks gevonden. Amen, Nietsche.


(maar voor wie God nog eens wil zoeken, http://www.zoektocht.net/ )





trek eens een zak over je kop

zo'n dagen waarop je vreetbuien hebt, je alleen gossip girl kan uitstaan, je naam 10 keer googled, maar tevergeefs, WHO cares. Kwaad bent op je debiele gsm omdat hij geen sms'en ontvangt?? je absoluut héél dringend je rekeningen in orde moet brengen, maar je geld is toch al op, je voeten stinken, je oksels ook, je plots een pijp begint te roken, pipi doen echt té veel moeite is en oooohja.. puisten groeien als onkruid en het prut vanonder je poriën het niet kan laten om mee te feesten.
Op zo'n dagen kan je
                                 a) hopen dat je vandaag nog dood gaat.
                                  b) onder tafel kruipen, nog liefst in een kast
                                      moest je kont het toelaten.
                                  c) een zak over je hoofd trekken.


Gelukkig zijn zo'n zakken te duur want het geld is toch al op, je bent begonnen met pijp te roken, de kast is te smal en dood gaan is zo drastisch.